Adam Pollo zerwał związki ze światem, teraz pragnie za wszelką cenę ów świat odtworzyć. Z braku miłości wymyśla (?) Michéle, z barku namiętności utożsamia się z psem i odbywa pogoń za suką, z braku wroga mianuje nim białego szczura, i toczy morderczą walkę, kataloguje wszelkie przejawy życia. Adam Pollo to bohater romantyczny głęboko zanurzony w surrealizmie. Dwudziestotrzyletni autor we wstępie do Protokołu wyznaje: "nie tracę nadziei, że uda mi się kiedyś napisać prawdziwą powieść".
UWAGI:
U dołu okł.: Literacka Nagroda Nobla 2008.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Tegoroczny noblista Jean-Marie Gustave Le Clézio w roku 2006 opublikował książkę niezwykłą. Urania to powieść-bajka o utopii stworzonej w dwudziestym wieku na wzór dawnych społeczności Mezoameryki. Na obrzeżach świata duchowej mizerii, zysku i wyzysku istnieje kraina Campos, dolina ostatnich wolnych ludzi. Jej mieszkańcy żyją w harmonii z naturą, w zgodzie z tradycją. Szacunek dla ziemi, dla drugiego człowieka zastępuje im prawo. Nie mają religii, a być może wszystko jest dla nich religią. Campos to próba spełnienia indiańskiego snu o wolności. Czy sen ów może się ziścić? "Le Clézio buduje mosty. I to najrozmaitsze. Pomiędzy swoim dzieciństwem a wiekiem dojrzałym (ma 68 lat). Pomiędzy różnymi kulturami, afrykańskimi, indiańskimi, japońską, indyjską i zachodnią. Pomiędzy warstwami społecznymi. Pomiędzy czasem świętym a świeckim. Pomiędzy sobą a światem". (Filip Łobodziński, "Newsweek Polska")
UWAGI:
U dołu okł.: Literacka Nagroda Nobla 2008.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Twórczość laureatki Nagrody Nobla Doris Lessing mocno związana jest z jej biografią. Autorka spędziła młodość w Afryce Południowej; `afrykańska`część pisarstwa Lessing przepojona jest jej żywym uczestnictwem w otaczającej rzeczywistości, niezgodą na kolonialną politykę nierówności rasowej, krytyką bezpłodnej kultury białych na Czarnym Lądzie. Frapujące ją problemy społeczne Afryki przekuła na słowo i pomieściła w prezentowanym tomie, za który w 1954 roku otrzymała nagrodę im. Somerseta Maughama.W sposób wolny od zakłamanego sentymentalizmu Doris Lessing bierze pod lupę mieszkańców Czarnego Lądu. W tytułowej opowieści mały biały chłopiec przygląda się rojowisku czarnych robotników kłębiącemu się w kopalni złota. Ów chłopiec u stóp prawdziwego mrowiska zawiązuje przyjaźń z czarnym rówieśnikiem. Mrowisko stanie się metaforą wyzysku i przyjaźni, która nie godzi się na nierówność społeczną.
